SYMBOLIKA OBRZĘDÓW W LITURGII CHRZCIELNEJ
Z liturgią chrztu najczęściej kojarzy się woda. Symbolizuje ona to wszystko, co jest życiodajne i oczyszczające. Przez poświęcenie otrzymuje ona moc Ducha Świętego
i staje się wodą odradzającą. Polewając trzykrotnie głowę dziecka, szafarz wypowiada formułę: NN, ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
i staje się wodą odradzającą. Polewając trzykrotnie głowę dziecka, szafarz wypowiada formułę: NN, ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Po polaniu głowy wodą następuje namaszczenie krzyżmem świętym. Powstaje ono z połączenia oliwy i balsamu. Oliwa jest znakiem hojności Bożej, błogosławieństwa, zbawienia i daje miano chrześcijanina (namaszczonego).
Chrześcijaństwo praktykuje zwyczaj wkładania nowo ochrzczonemu białej szaty. Jest ona znakiem blasku i piękna otrzymanego na chrzcie. Wyraża słowa świętego Pawła: Przyobleczcie się w Pana, Jezusa Chrystusa (Rz 13,14). W utrzymaniu bieli, świeżości, czystości tej szaty, a właściwie życia nieskażonego grzechem, mają pomagać rodzice, rodzice chrzestni i bliscy.
Jasność chrztu oznacza także zapalona świeca, która ma towarzyszyć człowiekowi w momentach otwierających nowe etapy życia: rocznicy chrztu, pierwszej Komunii Świętej, ślubu, namaszczenia chorych, przy trumnie. Jest ona symbolem obecności Chrystusa w całym życiu człowieka.
poprzednia strona - Pismo św. o chrzcie następna strona - Obrzęd przyjęcia dzieci